Vandaag dag 19 zonder suiker! Wauw! Ik doe mezelf versteld staan over het waanzinnige doorzettingsvermogen. Ik dacht dat ik niet sterk genoeg zou zijn om de suiker te laten staan. Toen ik echter geconfronteerd werd met een huidaandoening in mijn gezicht kon de knop ineens om. Van het ene op het andere moment.
Het bezoek aan de huisarts had mijn gemoedstoestand geen goed gedaan. Ze sprak over een chronische huidaandoening en onder controle krijgen. Ze schreef op welke kanshebbers het waren; psoriasis, rosacea of nog iets anders engs. Ik kreeg een zalfje mee en mocht vier weken later weer terugkomen. Paniek! Een pad zonder perspectief voor mij.
Het bezoek aan een natuurgeneeskundige arts in Duitsland was daarentegen een verademing. Gezien en gehoord worden, luisteren naar de signalen van het lichaam. Geen Latijnse termen maar nuchtere constateringen. Behalve dat ik geen suiker en ei meer eet ben ik aan het ontgiften. Er moet een hoop rotzooi worden opgeruimd. Dat voelt goed! Dit voelt als een pad wat ik kan bewandelen. Bijna met plezier! Op een andere manier vorm geven aan het zoete leven. Zelfliefde!
Deze foto is van een paar jaar geleden. Het maakte mij bewust hoe normaal ik het vond om een gaaf gezicht te hebben.
